Zo’n periode waarin je niet weet wat je met je leven aan moet, aarzelt om een richting te kiezen, het liefst even op de pauzeknop drukt: dat beschrijft Esther Kinsky subliem in Langs de rivier. Prachtige observaties van iemand die de blik naar buiten keert. De pauzes van het leven worden niet zo vaak bezongen
Op de plek waar ooit het belangrijkste literaire erfgoed van Zaandam stond, is nu een troosteloos, grotendeels leegstaand winkelcentrum gevestigd. Het ‘huisje aan de sloot’, waar Carry van Bruggen een verhalenbundel op baseerde, is niet meer. In dit weggevaagde huisje groeiden zus en broer Carry van Bruggen en Jacob Israël de Haan aan het einde
De zon is een terugkerend personage in het oeuvre van Nescio, soms uitdagend, soms tergend, soms verpletterend. Geladen met betekenis voor de andere karakters. De zonbeschrijvingen leken me een goed startpunt om te onderzoeken hoe Nescio’s bijzondere taalgebruik nu eigenlijk werkt. Wat maakt dat onbestemde gevoel los waar ik net als veel andere lezers door
Grote groepen mensen hebben het slechter dan wij. Wat doet dat met ons? Anton Tsjechov en Robert Walser vroegen zich al af hoe het bevoorrechtte deel van de bevolking omgaat met ongelijkheid. In Tsjechovs weergaloze verhaal ‘Kruisbessen’ vertelt Ivan Ivanytsj aan twee kennissen over zijn broer, die erg ingenomen is met zijn nieuwe leven als landeigenaar. Ivan
Arthur Conan Doyle is niet de grootste auteur van de negentiende eeuw. Als ik door zijn werk blader, is er altijd wel iets waar ik om moet fronsen – een bordkartonnen bijfiguur hier, een plichtmatige dialoog daar, ergens anders een houterige plotwending. Maar met Sherlock Holmes heeft Doyle een van de meest onverwoestbare personages uit
China begrijpen is niet eenvoudig, als je in klein en overzichtelijk Nederland woont. Het is wel noodzakelijk; ook ons landje is onlosmakelijk met deze reus verbonden. Yu Hua is een scherpzinnige gids door zijn land. Hij observeert en duidt wat er om hem heen gebeurt, hij wíl begrijpen wat er in de hoofden van de